dyscyplin|a

dyscyplin|a
f 1. sgt (rygor) discipline
- ślepa dyscyplina blind a. indiscriminate discipline
- dyscyplina szkolna/wojskowa school/military discipline
- dyscyplina pracy work discipline
- dyscyplina myślowa mental discipline
- autorowi brakuje dyscypliny myślowej i językowej the author lacks (both) mental and linguistic discipline
- dyscyplina wewnętrzna self-discipline
- utrzymywać/łamać dyscyplinę to maintain/flout discipline
- zaprowadzić/przywrócić dyscyplinę to impose/restore discipline
- nowy szef zaprowadził w biurze żelazną dyscyplinę the new boss established iron a. rigorous discipline in the office
- przestrzegać dyscypliny to observe discipline
- w szkole panowała wzorowa dyscyplina the school boasted excellent discipline
- głosować zgodnie z dyscypliną partyjną to vote according to the party line
- dyscyplina budżetowa Ekon., Fin. budgetary a. fiscal discipline
2. (dziedzina nauki, wiedzy) discipline, branch 3. Sport sport
- dyscyplina sportu a sport, a sports discipline
- jaką dyscyplinę sportu uprawiasz? what sport are you into pot., what sport do you practice?
- pięciobój jest już dyscypliną olimpijską the pentathlon is now an Olympic sport a. event
4. przest. (bat) whip

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • sport — m IV, Ms. sportrcie; lm M. y 1. D. u «ćwiczenia i gry służące podnoszeniu i nabywaniu sprawności fizycznej i wyrabianiu pewnych cech charakteru, jak wytrwałość, lojalność, nawyk przestrzegania reguł» Sport automobilowy a. samochodowy. Sport… …   Słownik języka polskiego

  • lary — książk. Lary i penaty «dom rodzinny, sprzęty domowe»: Właściwie tylko Jadwiga, która „znalazła” męża poza domem, która – jedyna – wyłamała się dość wcześnie z dyscyplin rodzinnych, odbiegła daleko od własnych larów i penatów, tylko ona… …   Słownik frazeologiczny

  • ośli — 1. przestarz. Ośla ławka «ostatnia lub oddzielnie stojąca ławka w klasie szkolnej, w której kiedyś sadzano najgorszych lub niegrzecznych uczniów»: (...) za moich czasów za takie zachowanie z oślej ławki byś nie wychodził (...). Roz bezp 1997. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • dyscyplina — ż IV, CMs. dyscyplinanie; lm D. dyscyplinain 1. «podporządkowanie się przepisom regulującym stosunki wewnętrzne danej grupy ludzi; karność, rygor, ustalony porządek» Dyscyplina wojskowa, szkolna. Żelazna dyscyplina. Dyscyplina pracy. Utrzymywać,… …   Słownik języka polskiego

  • fototechnika — ż III, CMs. fototechnikaice, blm fot. «zespół dyscyplin obejmujących teorię i technikę procesu fotograficznego» …   Słownik języka polskiego

  • interdyscyplinarny — «dotyczący dwu lub więcej dyscyplin naukowych, korzystający z dorobku kilku nauk; złożony z naukowców reprezentujących różne gałęzie wiedzy» Badania interdyscyplinarne. Interdyscyplinarny charakter zagadnienia …   Słownik języka polskiego

  • klasyczny — 1. «odnoszący się do starożytnej kultury greckiej (zwłaszcza okresu od V do IV w. p.n.e.) i rzymskiej (zwłaszcza od I w. p.n.e. do I w. n.e.); antyczny» Mitologia klasyczna. ∆ Filologia klasyczna «zespół dyscyplin obejmujących studia nad kulturą… …   Słownik języka polskiego

  • naukowy — naukowywi 1. «odnoszący się do nauki jako do ogółu wiedzy lub jako do poszczególnych dyscyplin badawczych; wchodzący w skład nauki, zgodny z jej zasadami, metodami» Badanie naukowe. Biblioteka naukowa. Dyscyplina, metoda naukowa. Dyskusja naukowa …   Słownik języka polskiego

  • problemowy — «dotyczący problemu, problemów; poruszający, omawiający, zawierający problem; traktowany jako problem» Audycja, sztuka problemowa. Specjalizacja problemowa badań naukowych. Zespół problemowy pracowników różnych dyscyplin naukowych …   Słownik języka polskiego

  • profesjonalizacja — ż I, DCMs. profesjonalizacjacji, blm 1. «proces wyodrębniania się nowych zawodów, specjalności w danej dziedzinie; przekształcanie się jakichś zainteresowań, czynności w zawód» Profesjonalizacja dyscyplin naukowych, pracy twórczej. Stopień… …   Słownik języka polskiego

  • rolnictwo — n III, Ms. rolnictwowie, blm 1. «jedna z podstawowych i najstarszych dziedzin gospodarki człowieka; uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich mająca na celu uzyskanie produktów roślinnych i zwierzęcych» 2. «zespół… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”